وقتی برای اولین بار سه قطعه از کارهای «چارتار» را روی اینترنت شنیدم، احساس کردم کار، باید توسط چند نفر کارکشته و سن‌وسال‌دار ساخته شده باشد. با پی‌گیری، خیلی زود توانستم اعضای این گروه را ملاقات کنم، ولی برایم باورپذیر نبود که این موسیقی شنیدنی، ساخته چند جوان بیست‌وچند ساله باشد. ترکیب بی‌نقص گروه «چارتار» با خبری خوش برای آینده موسیقی فیوژن و تلفیقی کشور است، گروهی که در آن چهار نفر، هر کدام کار خود را انجام می‌دهد. احسان حائری شعرها را می‌نویسد، آرش فتحی ملودی‌ها را می‌سازد، آیین احمدی‌فر تنظیم می‌کند و در نهایت آرمان گرشاسبی، آواز را می‌خواند. از چند روز معاشرت با اعضای «چارتار» این نکته را فهمیدم که آن‌ها به خوبی معنی کار گروهی را درک کرده‌اند و به زودی، موفقیت‌های زیادی در انتظارشان است. حاصل چند روز معاشرت با اعضای «چارتار» در قالب اولین گفت‌وگو آن‌ها پیش روی شماست.

• از اسم گروهتان شروع کنیم؛ چرا «چارتار»؟

آیین: اسم گروه ماجرا داشت، ما دنبال اسمی می‌گشتیم که به نوعی خاص، با کار ما ارتباط داشته باشد. چارتار اسم یک ساز کهن است و ما هم چهار نفر بودیم...
آرش: چهار نفر با چهار سلیقه و شخصیت مختلف. شما یک ساز را در نظر بگیرید که چهار سیم دارد و هر سیم کوک و صدای خودش را دارد، ولی زمانی که سیم‌ها را با هم به صدا در می‌آورید، هارمونی خاصی به وجود می‌آید.

• یعنی شما چهار سلیقه مختلف هستید؟

آرش: سعی می‌کنیم به هم نزدیک باشیم، ولی در نهایت بله، ما خودمان هستیم.
آیین: چهار شخصیت مختلف هستیم که با یکدیگر نقاط اشتراکی هم داریم.

• از نظر موسیقایی چطور؟

آیین: نقاط اشتراک داریم، ولی در نهایت سلایقمان با یکدیگر فرق دارد.
آرش: من موزیک کلاسیک گوش می‌دهم، آیین شاید موزیک الکترونیک گوش کند و همین‌طور آرمان و احسان.

• موسیقی شما را باید فیوژن دانست؟

آیین: بله، به نوعی یکی از شاخه‌های فیوژن است.

• این فیوژن بودن از اختلاف سلایقتان ناشی شده است؟

آرش: ما ننشستیم که مثلا بگوییم خب سبک موسیقی‌مان فیوژن باشد و در این سبک کار کنیم. این اتفاقی بود که در ما چهار نفر رخ داد.

• ایده شکل‌گیری گروه و آشنایی شما چهار نفر از کجا شکل گرفت؟
• ادامه در روزهای آینده